Filmowa przestrzeń NH

[Seblon]

Na stronie Festiwalu uruchomiliśmy nową zakładkę: Filmowa przestrzeń NH. Będziemy w niej zamieszczać informacje zarówno o festiwalowych nowościach repertuarowych, jak i o tym, co już za nami, śledzić losy i dokonania Waszych nowohoryzontowych ulubieńców.

Jest już pierwszy tekst poświęcony przepięknej Granicy świtu (La frontière de l’aube, 2008) Philippe'a Garrela prezentowanej podczas 8.ENH w sekcji Panorama- Mistrzowie:

Francuzi oszaleli?! Brutusy mogą trafić w ręce aktorskiej pary Smet-Garrel >>>



Zapraszamy do lektury!

[Seblon]

Są już kolejne dwa teksty!

pierwszy: poświęcony bohaterce jednej z tegorocznych, wrocławskich retrospektyw, Jennifer Todd Reeves, której The Time We Killed podziwialiśmy podczas 4.ENH (Konkurs NH):
Jennifer Todd Reeves pochylona nad światem w swoim "dokumencie niepokoju" - tym razem w Berlinie >>>

drugi: poświęcony najnowszemu eksperymentowi Sharon Lockhar, reżyserki filmu Pine Flat pokazywanego w ramach Pokazów Specjalnych na 7.ENH:
Eksperyment Sharon Lockhart w niekończącym się fabrycznym korytarzu >>>

[Seblon]

Prawdziwy wysyp nowych tekstów mamy ostatnio na stronie ENH (jak na tę porę roku). Tym razem o współczesnym kinie szwedzkim (przypominamy, że to jedna z sekcji nadchodzącej edycji ENH):

Czy warto postawić na nowe kino szwedzkie? >>>

[okon]

Prawdziwy wysyp nowych tekstów mamy ostatnio na stronie ENH (jak na tę porę roku). Tym razem o współczesnym kinie szwedzkim (przypominamy, że to jedna z sekcji nadchodzącej edycji ENH):

Czy warto postawić na nowe kino szwedzkie? >>>

errata: "Pożegnanie Falkenberg" nie było nominowane do Oscara, co najwyżej było zgłoszone do nominacji, ale i tego nie jestem pewny. Z drugiej strony to film na tyle zły, że taka nominacja wcale by mnie nie zaskoczyła .

Szkoda, że nie ma możliwości komentowania pod samymi artykułami.

[aszeffel]

zgadza się - zgłoszone do nominacji przez Szwedów

http://www.swedishfilmproducers.com/eng ... egoryID=20

[Seblon]

Jest już kolejny artykuł! Tym razem o zakończonym 2 dni temu MFF w Berlinie. O filmach nagrodzonych (Claudia Llosa, Andrzej Wajda, Asghara Farhadi), jak i tych, których twórcy kojarzą się z ENH (m.in. Theo Angelopoulos, Manoel de Oliveira, Catherine Breillat) i nie tylko:

Berlinale 2009: nazwiska kontra atlas >>>

[Seblon]

Zapraszamy do lektury najnowszego felietonu!
"Face", nowy film Tsai Ming-lianga, hołd złożony francuskiej Nowej Fali i Luwrowi >>>

Czego się spodziewacie po nowym filmie Wielkiego Tsaia?
Czy europejscy aktorzy (Jean-Pierre Léaud, Jeanne Moreau, Fanny Ardant, Nathalie Baye) mogą jakoś ujemnie wpłynąć na ostateczny kształt "Face" (tak jak w przypadku "Jagodowej miłości" Wong Kar-Wai'a), czy wręcz przeciwnie (jak w przypadku wspaniałej "Podróży czerwonego balonika" Hou Hsiao-hsiena z cudowną kreacją Juliette Binoche)? Czy debiutująca na dużym ekranie modelka Laetitia Casta może symbolizować krwawy erotyzm, mroczną zmysłowość?
A czy Luwr może być odpowiednią scenerią dla Tsaia-ruinofila (czego dowodem jest chociażby "Nie chcę spać sam")?
Co o tym wszystkim sądzicie?

[chinaski]

Ludwikowi XVI

[chinaski]

A poza tym sądzę, że to może być Il Nocturno. Oby mozna było podziwiać na 9.enh, do którego już tylko129 dni!

[Seblon]

O zaskakujących projektach artystycznych reżysera "Goodbye, Dragon Inn" w eseju zatytułowanym:

Tsai Ming-liang - artysta, jakiego nie znamy >>>

Jak Wam się podobają opisane w artykule interdyscyplinarne pomysły Tsai'a?
Po lekturze nabrałem wielkiej ochoty na "Is It a Dream?" i "Erotic Space".

[aszeffel]

Ja chętnie obejrzałabym „Rzekę” w bunkrze, beton to niezwykły materiał, bardzo materialny, malowniczo się starzeje, „niesamowity” w takim Freudowskim znaczeniu, powinien pozostać w ukryciu, a jak wychodzi na światło dzienne... myślę, że gdyby starożytni znali tę technologię, swoje świątynie robiliby z surowego betonu

[tangerine]

No i widzisz, pytałaś mnie w innym miejscu - co chciałbym zobaczyć we Francji... Otóż, teraz sprowokowany rozpoczętym wątkiem odpowiadam... kilka niezwykłe ciekawych przykładów zastosowania betonu w architekturze modernistycznej... okazuje się, że betonowy budynek nie musi być obskurny i nijaki... we Francji jest kilka takich obiektów... Ponadto beton wraca obecnie w architekturze dzięki nowym technologiom, które powodują, że ściany betonowe mogą w dzisiejszych czasach przepuszczać światło... co otwiera nowe możliwości... powstają np. kościoły we Włoszech itp.

A jeśli chodzi o reżysera to na razie nic ciekawego nie przychodzi mi do głowy... Za mało go znam... Czekam na retrospektywę...

[aszeffel]

tak, masz rację, są tam, może oboje myślimy o Corbu, ale ja raczej o Chandigarh w Indiach, tam beton zachowuje się na pewno inaczej niż w Europie, pod wpływem ciepłego, wilgotnego klimatu zmienia kolor, intensywne deszcze powodują zacieki (zupełnie jak w Hongkongu, ale tam całe miasto tak wygląda!), poza tym bujna roślinność bierze go w posiadanie, takie ruiny bardzo pasują do Tsaia (podobnie było na wyspie Kinmen)

koniecznie musisz zobaczyć "Która tam jest godzina?", bo właśnie ten film krąży pomiędzy Paryżem a Tajpej i pokazuje różnice pomiędzy Wschodem a Zachodem, subtelne różnice, bo przecież cały świat wygląda już tak samo

[Seblon]

Tym razem o bogactwie i złożoności doku-fantazji, wielowarstwowego palimpsestu - filmu Guy'a Maddina zaprezentowanego w konkursie zeszłorocznej edycji ENH:

Filmy: "Moje Winnipeg" (My Winnipeg, Kanada 2007) reż. Guy Maddin >>>

[Seblon]

Jest już kolejny tekst poświęcony twórczości Guy'a Maddina:

Filmy: "Piętno na umyśle!" (Brand Upon The Brain!, Kanada/USA 2006) reż. Guy Maddin >>>

Od dawna chciałem nakręcić niemy film z muzyką na żywo. Pragnąłem dać ludziom to, co przeżywali przez całe lata 20., pozwolić im doświadczyć prawdziwego kina sprzed wieku. Traktuję ten projekt jako dar dla mas, choć jest on zdecydowanie bardziej liryczny niż to, do czego jesteśmy obecnie przyzwyczajeni.
Guy Maddin

[Seblon]

O kolejnym eksperymencie Guy'a Maddina (konkurs 3.ENH):

Filmy: "Dracula: stronice z pamiętnika dziewicy" (Dracula: Pages From a Virgin's Diary, Kanada 2002) reż. Guy Maddin >>>

[Seblon]

O jednym z moich ulubionych filmów Tsaia, którego kontynuacją jest słynna, budząca skrajne emocje, Kapryśna chmura:

Filmy: "Która tam jest godzina?" (Ni nei pien chi tien; Francja/Tajwan 2001) reż. Tsai Ming-liang >>>

Hołd złożony francuskim mistrzom z F. Truffautem na czele (epizodyczną rolę zagrał ulubiony aktor twórcy Skradzionych pocałunków, wielki Jean-Pierre Léaud). Pozycja obowiązkowa (jak i wszystkie pozostałe filmy Ming-lianga )!

[cze67]

Uwielbiam, niezwykły film. Jak zresztą większość Tsaia.

Czy Kapryśna chmura jest kontynuacją wprost, czy jedynie według porucznika Seblona? Bo tego drugiego filmu akurat wprost nie cierpię. I nie widzę między nimi punktów stycznych (oprócz charakterystycznych cech filmów Tsaia). Ale, prawdę mówiąc, nigdy nie wpadło mi do głowy, żeby ich szukać.

[Seblon]

cze67: w Kapryśniej chmurze Tsai wraca do swoich bohaterów z Która tam jest godzina? Pojawia się ponownie Hsiao-kang (uliczny sprzedawca zegarków). W Kapryśnej... grywa w filmach z gatunku xxx. Z kolei z Paryża do Tajpej wraca Shiang-chyi - dziewczyna, która zafascynowała Hsiao-kanga (krótko przed wyjazdem sprzedał jej zegarek, po czym wszystkie inne przestawił na czas francuski).

[aszeffel]

jest taka scena, nie pamiętam jej dokładnie - oboje siedzą na placu zabaw, na takiej dwuosobowej huśtawce i chyba wtedy ona pyta, czy on nadal sprzedaje zegarki, więc to by była kontynuacja wprost

cze, dlaczego nie cierpisz Kapryśnej chmury?

[cze67]

Sęk w tym, że ja te filmy oglądałem w odwrotnej kolejności. Najpierw Kapryśną potem Którą. Dlatego pewnie nie zauważyłem tych nawiązań.
Trudno powiedzieć, dlaczego Kapryśna mi się nie podoba. Pamiętam, że strasznie się wymęczyłem podczas seansu. W odróżnieniu od innych filmów Tsaia, opowiadana historia nie wciągnęła mnie, wydała się, hmmm... niesmaczna, no nie wiem. A już końcówka była prawdziwym wyzwaniem dla mojej cierpliwości i poczucia estetyki (a nie ma zbyt wielu rzeczy w kinie, które mnie odstręczają).
Może gdybym zobaczył ten film ponownie, zmieniłbym zdanie. Ale na razie nie czuję takiej potrzeby.

[aszeffel]

dla mnie to chyba najdziwniejszy i najbardziej przejmujący film Tsaia, masz rację, że najbardziej niewygodny, to dobre słowo? ja się nim przejmuję z wielu powodów, "Która tam jest godzina?" to takie idealne marzenie o... hm... jest w tym wiele z magicznego myślenia, tam jest dużo ducha, nie tylko dlatego, że w kadrze w końcu pojawia się duch, ten film wydaje mi się mimo rozpaczy po stracie bardzo jasny, a "Kapryśna chmura" jest takim ciemnym zakamarkiem, spotkaniem z cielesnością i erotyką, choć wcale nie w scenach kręcenia filmów pornograficznych, no nie wiem, mam kilka myśli o tym filmie, których jeszcze sobie nie ułożyłam, ale za chwilę to zrobię

[Seblon]

O Kapryśnej chmurze Tsai Ming-lianga przez pryzmat esejów jednego z teoretyków współczesnej architektury - Jacka Dominiczaka:

Gdy dystans obserwacji zamienia się w możliwość dotyku: "Kapryśna chmura" (Tian bian yi duo yun, Tajwan 2005) reż. Tsai Ming-liang >>>

[aszeffel]

może oglądanie "Kapryśnej chmury" (i w ogóle Tsaia) przez Levinasa należałoby jeszcze uzupełnić "Fragmentami dyskursu miłosnego" Rolanda Barthesa (Wydawnictwo KR, Warszawa 1999) i "Razem osobno" Zygmunta Baumana (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2003)? taki tryptyk przy łóżku, wieczorami, do lipca, byśmy łyknęli

[aszeffel]

ps. Cze, koniecznie zobacz jeszcze raz "Kapryśną..."

[cze67]

Dzięki powyżej zajawionemu materiałowi zrozumiałem w czym rzecz. Po prostu wolę chłodne, bezpieczne, nawiedzone przestrzenie i romantyczną relację od radykalnie cielesnej rzeczywistości.


Tak, "niewygodny" to BARDZO właściwe słowo.

[aszeffel]

ale w życiu to chyba nie działa? kino (sztuka) odskocznią od brutalnej zmysłowości życia?

[okon]

Żeby było modnie nie zapomnijcie o Lacanie.

Może petit objet a?

[aszeffel]

okon, zrobisz mały wykład, jak można czytać "Kapryśną..." przez Lacana?

[Seblon]

O nagrodzonej Srebrnym Niedźwiedziem na MFF w Berlinie 1997 - "Rzece" Tsai Ming-lianga:

Filmy: "Rzeka" (He liu, Tajwan 1997) też. Tsai Ming-liang >>>

[Seblon]

O ostatnim, ósmym filmie Tsai Ming-lianga, zrealizowanym w ramach projektu New Crowned Hope poświęconego 250 rocznicy urodzin Wolfganga Amadeusza Mozarta (w tym samym projekcie wziął udział m.in. Apichatpong Weerasethakul, realizując Światło stulecia, 7.ENH. Szczegóły: miesięcznik KINO, nr 4, 2008, str.11 - 14), w najnowszym artykule Filmowej Przestrzeni:

Filmy: "Nie chcę spać sam" (Hei yan quan, Austria/Chiny/Francja/Malezja 2006), reż. Tsai Ming-liang >>>

W Kuala Lumpur odkryłem niezwykłe miejsce - ogromny opuszczony budynek. Pomyślałem o Czarodziejskim flecie Mozarta. Ta betonowa dżungla mogłaby stać się nową sceną dla księcia, księżniczki, duchów i potworów.
Tsai Ming-liang

[aszeffel]

Pomyślałam ostatnio, że kino Tsaia można by oglądać poprzez teksty i sztukę Hansa Bellmera, poprzez jego koncepcję fizycznej nieświadomości, anagramów, jakie można układać z ciała, poprzez Lalkę. Czy to nie byłoby ciekawe? Anachroniczne? Bellmer i Tsai Ming-liang poruszają się w cieniu pomiędzy fizycznym a psychicznym. Włączają ciało w porządek wyobraźni. Wszystkim zainteresowanym polecam:

Gry Lalki. Hans Bellmer, Katowice 1902 – Paryż 1975
http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,108.html

i Kota Jeleńskiego: Bellmer albo Anatomia Nieświadomości Fizycznej i Miłości
http://terytoria.com.pl/ksiegarnia,tytuly,99.html

[Seblon]

O flâneurach (flanelowych ludziach) i flâneuse'ach (flanelowych kobietach) w najnowszym eseju poświęconym Kiyomi Ishibashi - japońskiej flâneuse:

Świat się chwieje: "Spyder" (Japonia, 2009) reż. Ishibashi Kiyomi >>>

[okon]

"Rzadko kto pamięta, że filozof i kronikarz miejskiego życia, ów mężczyzna "z żółwiem na smyczy", najpierw przypatrywał się miastu z wysokości berlińskiej loggii."

A kto pamięta Waltera Benjamina? : )

[aszeffel]

szczególnie, że jego książka jest taka gruba

http://www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka.php?ID=1430

[poncz]

-----> aszeffel: No tak klasyka, klasyka, aż chciałoby się o Belmerze przeczytać coś nowszego.

[poncz z poprawką]

oczywiście Bellmerze, sorki za zniknięcie jednego l

[aszeffel]

piszcie, na co czekacie??

[tangerine]

szczególnie, że jego książka jest taka gruba

http://www.wydawnictwoliterackie.pl/ksiazka.php?ID=1430

Ile ja się tego oszukałem... Dziekuję wam bardzo za ten namiar... Szkoda tylko, że nakład wyczerpany...

[Seblon]

W najnowszym felietonie o kinie found footage:

Kino bez filmowania: "Mock up on Mu" (USA, 2008) reż. Craig Baldwin >>>

Moimi ulubionymi filmami tego "gatunku" są dwie nowohoryzontowe perełki: Decasia Billa Morrisona (3.ENH) i Glitterbug Dereka Jarmana (3.ENH). Macie swoich faworytów?

[Seblon]

Najnowszy artykuł Filmowej Przestrzeni poświęcony jest twórczości Agnes Vardy (bohaterce wrocławskich retrospektyw 6. MFF ENH 2006), przedstawicielce francuskiej "Nowej Fali", której najnowszy film, autobiograficzny kolaż, Les plages d' Agnes, zostanie zaprezentowany podczas tegorocznej edycji ENH w ramach konkursu FILMÓW O SZTUCE.

Plażowicze wszystkich plaż łączcie się: "Les plages d' Agnès" (2008) reż. Agnès Varda >>>

[Seblon]

Z małym poślizgiem:

9. ENH: Sztuka na festiwalu >>>

9. ENH: Czas na kobiecość >>>

Gorąco polecamy!


(kadr z filmu Przerwa obiadowa, reż. Sharon Lockhart, cykl Trzecie Oko. O filmie: Eksperyment Sharon Lockhart w niekończącym się fabrycznym korytarzu >>>)

[Seblon]

Różnorodność propozycji festiwalowych sprawia, że każdy z widzów, przyjeżdżających do Wrocławia, może stworzyć swój własny festiwal, wybierając filmy zgodnie z określonym kluczem. Pomysł, by była nim chęć poznania świata, jest jak najbardziej na miejscu. Pomagają w tym nie tylko sekcje, prezentujące kinematografie narodowe - w tym roku wyruszymy do chłodnych krain: Kanady i Szwecji. Tradycyjnie ważnym punktem na festiwalowej mapie staje się cykl dokumenty/eseje. (...)

Tak zaczyna się najnowszy esej Filmowej Przestrzeni zatytułowany:

9.ENH: Podróże nie tylko dokumentalne >>>

Zapraszamy do lektury!

[Seblon]

Pamiętacie świetny urugwajski film Whisky Juana Pabla Rebelli i Pabla Stolla z 4.ENH (latem 2007r. wszedł na ekrany polskich kin)? Najnowszy artykuł poświęcony jest twórczości tego reżyserskiego duetu:

Historia pewnej przyjaźni >>>

Niestety, Whisky był ostatnim wspólnym ich filmem. 5 lipca br minie trzecia rocznica samobójczej śmierci Juana Pabla Rebelli.


Whisky, reż. Juan Pablo Rebella, Pablo Stoll

[Seblon]

Najnowszy esej Filmowej Przestrzeni poświęcony jest Nimfie >>> - drugiemu filmowi otwarcia Festiwalu Era Nowe Horyzonty:

Nimfa Pen-Eka Ratanaruanga - film o duchach, którymi jesteśmy >>>

[Seblon]

Najnowsze artykuły:

Azja wciąż na językach >>>

Filmy muzealne przyszłością kina >>>
a w nim m.in. o Twarzy Tsai Ming-Lianga, Ne change rien Pedro Costy, When It Was Blue Jennifer Reeves.

Polecamy!

[Seblon]

Najnowszy artykuł poświęcony jest konkursowej Irene Alaina Cavaliera, twórcy Filmowca:

Wywoływanie duchów kamerą >>>

[Seblon]

Tym razem moderatorka spotkań z Jennifer Reeves o trzech filmach pokazywanych na festiwalu: Jeziorze Philippe'a Grandrieuxa, Rzucie oka Jamesa Benninga i Każdy myśli swoje Henrika Hellströma i Fredrika Wenzela:

Filmowych ucieczek ciąg dalszy >>>

Polecamy

[Seblon]

O kinie Santiago Lozy (4 bose kobiety, 6.ENH) w najnowszym eseju zatytułowanym:

Santiago Loza czyli zadziwienie światem >>>

Esej ten jest fragmentem rozdziału Poliak, Alonso, Ortega i Loza: cztery poetyki dygresji autorstwa Alejandro Ricagno z książki Kino argentyńskie 1896 - 2006 (str. 189 - 192) wydanej z okazji prezentacji nowego kina argentyńskiego podczas szóstej edycji ENH.

Strasznie jestem ciekaw nowego filmu Lozy - La invención de la carne. Premiera już jutro w Locarno (o czym mowa tutaj >>>).

[Seblon]

Agnes Varda i Claire Denis są bez wątpienia ulubionymi francuskimi reżyserkami nowohoryzontowiczów (zwłaszcza osób z Forum ENH ) począwszy już od 3.ENH, kiedy to przebojem okazała się sekcja Francuskie Rewolucje. Drugiej z pań poświęcony został najnowszy esej zatytułowany:

Poszukiwana, oczekiwana - Claire Denis >>>

Podczas MFF w Wenecji reżyserka zaprezentuje swój najnowszy film: White Material.

Przypomnę, że na festiwalu Era Nowe Horyzonty pokazano jej trzy pełnometrażowe filmy: W piątek wieczorem (3.ENH), Trouble Every Day (3.ENH), Intruza (5.ENH) oraz krótki metraż Vers Nancy w składaku filmowym 10 minut później: wiolonczela (3.ENH, potem dystrybucja w kinach).

Wątek na forum: Claire Denis i Tindersticks >>>
[url=http://forum.mlodehoryzonty.pl/viewtopic.php?t=1955]Wątek na forum: Wenecja 2009, m.in. mowa o Claire Denis >>>
[/url]

kadr z filmu White Material, 2009, reż. Claire Denis