Double Tide, reż. Sharon Lockhart

25 paź 10, 7:19

film, który chciałabym mieć na ścianie wiszący jak obraz do bycia z nim na co dzień, do omijania go albo do oglądania godzinami, sprzyjający jesiennym (zimowym, wiosennym i letnim) rozmyślaniom o czasie, o wszystkim, delikatnie rytmiczny, a jednocześnie zatrzymujący, Sharon Lockhart prowokuje tym "filmem" wrażenie znajome, dostępne, gdy tylko pobędzie się trochę dłużej w pozornie nieruchomym krajobrazie, kiedy powoli zaczynamy dostrzegać jego mikroruchy, zmiany, emocje, dużo Jonas Mekas mówił w "Wizjonerach" o odbiorze filmów awangardowych, o tym procesie, o treningu zmysłów, oglądanie "Double Tide" byłoby tu dobrą lekcją

27 paź 10, 18:32

Niesamowity film! Po eksperymencie z czasem, jego siedmiokrotnym rozciągnięciem w "Lunch Break", Sharon zaskoczyła prostotą, totalnym minimalizmem, który ogląda się w sposób zahipnotyzowany. Czas rzeczywisty zatrzymany w dwóch statycznych ujęciach skłaniających do refleksji, medytacji. Ani przez moment nie ma się wrażenia obcowania z nieuzasadnionymi "dłużyznami", przekombinowaniem... Film do wielokrotnego oglądnia i słuchania (te wszystkie dźwięki związane z wydobywaniem ostryg z błotniska przypominające rechotanie żaby, spływającą wodę w zlewie - cudowne!). Aszeffel, bardzo celne skojarzenie ze ściennym obrazem. Musimy razem zamieszkać, bo nie wyobrażam sobie, by ktoś z nas posiadał jego kopię

Może w przyszłym roku w ramach On The Edge powtórka z "Lunch Break" i "Pine Flat" oraz pokazy wcześniejszych tytułów Sharon?

27 paź 10, 19:51

Querelle napisał(a):Może w przyszłym roku w ramach On The Edge powtórka z "Lunch Break" i "Pine Flat" oraz pokazy wcześniejszych tytułów Sharon?

Jeśli tylko będzie taka możliwość - obiecuję, że tym razem obejrzę. Mozęcie mnie trzymać za słowo.

27 paź 10, 20:03

tang., trzymam Cię za słowo.

A tu próbka Sharon:
http://www.youtube.com/watch?v=PR_ozZDSrzg
(Lunch Break, 9.ENH)

27 paź 10, 20:46

ha, ha! powiem więcej - tang będzie musiał oglądać te filmy Z NAMI
Q, przypominam Ci, że prawie się do mojego pokoju ostatnio we W wprowadziłeś

27 paź 10, 20:47

i niech Sharon przyjedzie do Wrocławia!

27 paź 10, 20:48

ps. dźwięki faktycznie: plask, plask...

27 paź 10, 21:10

A ja póki co to nie wiem jak będę mieszkał na nowym 11 ENH, bo żony chyba już nie chcą ze mną przyjechać...

27 paź 10, 21:17

co im zrobiłeś? marudziłeś

28 paź 10, 7:20

a skądże...przecież ja nie marudzę... :-D

28 paź 10, 16:44

W ramach akcji Sharon Lockhart Redemption postanowiłem udać się na "Double Tide". Po "Pine Flat", którym reżyserka bardzo mnie zraziła, odpuściłem jej "Przerwę obiadową". Zaskakując sam siebie muszę stwierdzić, że mi się podobało, chociaż miałem przeczucie, że tym razem może warto zaryzykować

. Zarówno odpływ jak i przypływ były piękne, jednak pod wieczór wszystko wyglądało lepiej. Czy Wy też widzieliście "twarz" w drzewach (gałęzie ułożyły się w ten sposób) której oczy podświetlało zachodzące słońce? Powiedzcie, że tak bym nie wyszedł na wariata

.

Zauważyłem pewien progres. Na "Pine Flat" na ENH mała warszawa była przepełniona, było blisko 100 osób, siedzieli na schodach. Do końca zostało niemal 20. Na moim "ostrygowym" seansie sala była zapełniona w liczbie 14

. Zaskakujące jest jednak to, że nikt nie zrezygnował. Świadoma publiczność?

.

8 lis 10, 19:04

Śpiew ptaków, szum lasu, odgłosy przelatujących mew...
A to wszystko na spowitej we mgle pięknej malowniczej plaży w Seal Cove w stanie Maine. Czego więcej można wymagać od dobrego filmu? :-)

8 lis 10, 19:12

Thane napisał(a):Zauważyłem pewien progres. Na "Pine Flat" na ENH mała warszawa była przepełniona, było blisko 100 osób, siedzieli na schodach. Do końca zostało niemal 20. Na moim "ostrygowym" seansie sala była zapełniona w liczbie 14 . Zaskakujące jest jednak to, że nikt nie zrezygnował. Świadoma publiczność? .

Na pokazie którym byłem było 16 osób - mniej więcej tyle samo co na "Przerwie obiadowej" na 9. ENH. Z tym że z tego drugiego filmu do końca dotrwało około 5

. No ale może dlatego że był wtedy inny system rezerwacji. Jak film był na 12:45 to można było obejrzeć pół godziny i jeśli się nie spodobał to iść na następny o 13:15. Ale czy faktycznie Przerwa obiadowa była aż taka zła?

Ja tak nie uważam i jako jeden z nielicznych dotrwałem do końca