180 stopni na południe, reż. Chris Malloy

[aszeffel]

psubrat, ostrzegałeś mnie przed tym filmem, ale nie posłuchałam, bo nie mogłam opanować chęci zobaczenia chilijskiej części Patagonii, i zobaczyłam, ale - jak się domyślasz - trudno mi było pogodzić się z tą estetyką rodem z National Geografic i z ekologiczną łopatologią (plus niepotrzebne animacje), w ogóle zaczynam myśleć kontrapunktowo, oglądam film i od razu przed oczami pojawia mi się inny, w jakiś sposób podobny, ale "właściwszy", tu też - myślałam o Petropolis Mettlera, myślałam o Gościu życia Tibora Szemzo - każdy z tych reżyserów jest indywidualnością, znajduje sposób na oryginalną filmową opowieść o ważnych sprawach, o ważnych ludziach, o podróży, o świecie, o poszukiwaniu sensu, to się udaje

[psubrat]

Jeszcze powinnaś pomyśleć o Drodze między dwoma punktami i wszystko jasne. Jak dla mnie film z Discovery o zdobywaniu góry bez jej zdobycia. No, a że przeciętny Amerykanin nie wie co to Rapa nui, to już inna sprawa, fakt jak najbardziej dla tamtej publiczności pouczający. I wybacz Thane, prawie się pobiliśmy o ten film. Na szczęście 4 żona czuwała nad spokojem obrad.

[Thane]

I wybacz Thane, prawie się pobiliśmy o ten film. Na szczęście 4 żona czuwała nad spokojem obrad.

Aż tak źle nie było .

Mamy zatem inne stacje NG i Discovery w naszych domach . Dla mnie film był urzekający, a to że nie zdobyli góry (spojler?!) tylko dodało nieco charakteru. Jedynie co mnie tam mogło razić to wtręty ekologiczne, które są ogólnie znane i najogólniej mówiąc, tutaj akurat zbędne. Odbieram to jednak jako film o pasji i o podróży, tej najdalszej, w którą każdy chce wyruszyć, niemal za wszelką cenę.