Kajman

[mongolian_barbecue]

W żYCIU NIE WIDZIAłEM BARDZIEJ żENUJąCO BEZNADZIEJNIE DENNEGO WIDOWISKA. 112 MINUT CZYSTEJ IRYTACJI. 112 MINUT BICIA PIANY O NICZYM. TEN FILM TO NAJWIęKSZA POMYłKA FESTIWALU.

[tomek_w]

no rzeczywiscie moretti troche przesarzowal, ale zeby najwieksza pomylka festiwalu od razu? za duzo chcial nanni do jednego wora wrzucic: dramat rodzinny, dramat polityczny, komedia. to sie w miare sprawdzalo przez jakies pol godziny, potem bylo coraz gorzej ( a wykorzystanie utworu rice'a stalo sie gwozdziem do trumny ).

[Bartosz Słaboń]

W zupełności się zgadzam. Film błądził i błądził i nic ciekawego nie pokazał, ot niespójna historyjka podstarzałego pana z branży filmowej któremu "komplikuje się w życiu i w robocie". A po co mówienie że to satyra na Berlusconiego? Nie pojmuję, jak, gdzie, że niby te końcowe 10 minut zupełnie bez związku z resztą filmu? Widziałem na ENH we Wrocławiu różne filmy, słabsze, gorsze, ale ten jest okropny. Pozdrawiam - zrobiony w balona.

[ani]

a mi się bardzo podobał. w końcu nie wszyscy szukaja tego samego w filmach. było i strasznie i miło i śmiesznie a najważniejsze, że tłem był piękny Rzym i cudowna muzyka......

[filip]

Nie było tak źle jak się spodziewałem, zwłaszcza ze kino zaangażowane politycznie kojarzy mi sie źle. Ostatnie pare minut faktycznie zrobiło nieszczególne wrazenie i mocno zdezorientowalo mnie i reszte widzów. Ale momenty (zwłaszcza gdy na ekranie pojawiał się Stuhr) były zabawne.

[Hubert H]

ja miałem wrażenie że ten film powstał przypadkiem ze skrawków kilku scenariuszy i z braku środków i cięć w budżecie. Tragedia. Szkoda, że opis filmu sugerował, że to naprawdę film o Berlusconim. Z zasady odrzucają mnie filmy o robieniu filmów, więc gdybym wiedział, o czym będzie Kajman, nie poszedłbym na niego.

[Ojciec Dyrektor]

Też oceniam go raczej przeciętnie. Opowieść o reżyserze i 'film w filmie' o Berlusconim nie współgrają ze sobą. Nie jest to raczej film polityczny, jak brzmiały reklamy, a opowieść obyczajowa, z motywem autotematyzmu . Rozumiem, że dla Morettiego musiał to być bardzo osobisty projekt, ale powinien mieć jednak trochę dystansu i wyprostować ten scenariusz. Świetna końcówka, kiedy oglądamy już film o Berlusconim, ostatnie sceny - kiedy premier wychodzi z gmachu Sądu. Wolałbym film w całości dotykający problemu polityki, zrealizowany w stylu tych ostatnich scen.